ΞΕΝΑΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ...

To Φεβρουάριο του 2010 μία μεγάλη έκθεση Φωτογραφίας διοργανώθηκε. Μία μεγάλη έκθεση όχι τόσο σε φήμη, βεληνεκές και συμμετοχές, αλλά σε σημασία. Γιατί όμως?
Τον τελευταίο μήνα του stage ολοκληρώνονταν και τα 3μηνα μαθήματα φωτογραφίας που ανέλαβα να φέρω εις πέρας ως εθελοντική προσφορά στους συναδέλφους μου stagiaires της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από όλες τις χώρες της Ευρώπης.
Περίπου 30 άτομα παρακολούθησαν τα μαθήματα φωτογραφίας που δίδαξα στα αγγλικά μία φορά τη βδομάδα. Τα μαθήματα αφορούσαν θεωρία της φωτογραφίας, αναλογική και ψηφιακή, βασικές και πιο προχωρημένες έννοιες, τρόποι χρησιμοποίησης των παραμέτρων λήψης, τεχνικές λήψεις και σεμινάρια Σκοτεινού Θαλάμου ώστε να γνωρίσουν οι "μαθητές" την καλλιτεχνική και δημιουργική πλευρά της Φωτογραφίας όπως όταν ξεκίνησε ιστορικά. Υλικό μοιράστηκε σε κάθε σεμινάριο.
Το κλου όμως της όλης προσπάθειας ήταν η έκθεση φωτογραφίας που διοργανώθηκε για 20 μέρες στο προαύλιο χώρο του DG Environment, σε μία πολύ όμορφη τοποθεσία. Η προσπάθεια ήταν δύσκολη αφού η οργάνωσή του απαιτούσε συντονισμό, πολλά τηλέφωνα, επισκέψεις, πιέσεις και τρέξιμο μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Μπορώ να πω πως εκείνες τις μέρες θυσίασα πολύ προσωπικό χρόνο για την ευόδωση της όλης προσπάθειας μέσα από συνθήκες αγωνίας και άγχους... Η βοήθεια όμως και κάποιων παιδιών ήταν καθοριστική.
Στο τέλος τα αποτελέσματα ήταν λαμπρά. Το στήσιμο στην ώρα του και οι προετοιμασίες για το γεγονός σχεδόν επαγγελματικές παρά το γεγονός ότι δεν είχαμε πολλά μέσα (πχ...έλειπε μικρόφωνο). Τελικά πραγματοποιήσαμε ακόμα και εγκαίνια με κεράσματα και γλυκά. Η έκθεση έγινε γνωστή σε όλη την Επιτροπή καθώς δημοσιοποιήθηκε εγκαίρως και οι επισκέψεις ήταν πολλαπλές επί καθημερινής βάσεως από μόνιμο και μη προσωπικό.
Από την εθελοντική αυτή προσπάθεια κέρδισα πολλά...Κέρδισα μία πολύ καλή εμπειρία οργάνωσης ενός σπουδαίου και δύσκολου happening και μάλιστα σε ξένη γλώσσα, αλλά κυρίως κέρδισα την εκτίμηση όλων των παιδιών που παρακολουθούσαν τα μαθήματα. Μέσα από τα χειροκροτήματά τους στο πρόσωπό μου, ένιωσα ότι πέτυχε η προσπάθεια μου να τους φέρω κοντά με την 8η Τέχνη και να τους δώσω την ευκαιρία να εκφράσουν τον εσωτερικό τους κόσμο.
Ωραίες εμπειρίες με ωραίους ανθρώπους που σου μένουν στη μνήμη. Όπως και οι φωτογραφίες. Παρακάτω εκθέτω μερικές απ' αυτές.

H αφίσα της Έκθεσης

Η φωτογραφία μου για την Έκθεση

"Λόγος" στα εγκαίνια (χωρίς μικρόφωνο)

Μέρος της "ομάδας"

Κάποια από τα έργα

ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΧΟΡΟΙ

Η 5η Πανελλήνια Εξόρμηση των Ερασιτεχνών Αστρονόμων, ανήκει στο παρελθόν, αλλά θέλοντας και μη εικόνες επίγειες και ουράνιες ακόμα κατακλύζουν το μυαλό όλων μας.
Πεντακόσιοι και πλέον Έλληνες, από κάθε γωνιά της χώρας έφτασαν σ' αυτή την άγρια κεντρική γη για να θαυμάσουν το ουράνιο στερέωμα μέσα στη μαγεία του απόλυτου σκοταδιού, "φτιάξαμε τα κυκλώματά μας και οι παρέες μας έγραψαν Ιστορία". Ιστορία στην πορεία της ελληνικής ερασιτεχνικής αστρονομίας, με μία διοργάνωση που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο σε απαιτήσεις, οργάνωση και συμμετοχές.
Η σύναξη των τρελών με τα κόκκινα καπελάκια που έτρεξαν ακούραστα για ένα ολόκληρο χρόνο με αυταπάρνηση, εφευρετικότητα, χιούμορ και όρεξη για να καταστήσουν ζωντανές αυτές εικόνες που ζήσαμε, των άλλων, των καλωδιωμένων τρελών με τα δεκάδες γκαντζετάκια, τις μπαλαντέζες και high tech σιμπράγκαλα, φωτογράφων, (αλλά και των σιωπηλών φίλων που στήριξαν την προσπάθεια, των χορηγών και των αρωγών του δήμου), "ξεδιπλώθηκε σαν χωριό αυτόνομο μέχρι τα ουράνια σώματα με πομπούς και με κεραίες" (με τηλεσκόπια και laptop, θα έλεγα εγώ, Διονύση, αν μου επιτρέπεις).
Όλους εμάς τους τρελούς, αυτό που μας ένωσε "μέσα στις νύχτας το λαμπάδιασμα" είναι η αγάπη, ο σεβασμός για τη Φύση και τον Ουρανό. Και είμαστε τυχεροί που εμείς αν και παιδιά των πόλεων πια οι περισσότεροι, μπορούμε να επιλέγουμε να ζούμε τόσο κοντά τους. Που νιώθουμε ταυτισμένοι με ό,τι μας περιβάλλει και δεν διστάζουμε να το συναντάμε και να το μαθαίνουμε κάτω από δύσκολες συνθήκες. Που περνάμε το καλοκαίρι μας όχι μόνο αραχτοί σε μία ξαπλώστρα με φραπέ και αντηλιακό, αλλά και στο βουνό σε σκηνή και χοντρό μπουφάν.
Είμαστε τυχεροί που σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που τα όνειρα κοστίζουν ακριβά, και για τους περισσότερους αποτελούν ανάμνηση των παιδικών χρόνων, ξάπλα στο καπό του αυτοκινήτου...  εμείς μπορούμε να τα κάνουμε όμορφα, καμωμένα από αστερόσκονη...
Σε όλους αυτούς τους τυχερούς συναδέλφους τρελούς θα ήθελα να πω ένα μεγάλο μπράβο και ευχαριστώ. Και όσο θα κάνουν τέτοια όνειρα, "οι χοροί μας θα κυλούν ελεύθεροι σαν ποταμοί, σε πολυάριθμα στέκια επαρχιώτικα", φτιάχνοντας "άλλους Γαλαξίες".