ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΠΑΣΧΑ....

Από σήμερα εισερχόμαστε στην εβδομάδα του Πάσχα. Για τους περισσότερους Πάσχα σημαίνει άδεια, οικογένεια, εξοχή, αρνί, παραδοσιακοί χοροί και γενικώς ευκαιρία για να κάνουμε κάτι διαφορετικό.... "Ε, μέρες που είναι ας πάω και εκκλησία, μπας και το δει ο Θεός και μου κάνει και καμία χάρη" ή "πλάκα έχει το Πάσχα, μαζευόμαστε και φίλοι και κάνουμε και βόλτα στον γύρο του Επιταφίου". Κλασικά λοιπόν, λίγο απ' όλα τη Μεγάλη Βδομάδα, λίγο τραβεστί "κατάνυξη", λίγο να δω και τον ξεχασμένο θείο και τη γιαγιά, με φόντο τον Τσάρλτον Ίστον και καμιά χλαμύδα στη τιβί των επαναλείψεων, πολλή μαγειρίτσα, αυγουλάκια, σούβλα με το πρώιμο καλοκαίρι του Απρίλη στο χαλκιδικιώτικο σπίτι και να περάσουμε και φέτος όπως πέρσι. (Πάλι καλά στις ορθόδοξες χώρες που βιώνεις έστω και αυτή την διαφορετικότητα, γιατί στις καθολικές με λίγες εξαιρέσεις, το Πάσχα δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, παρά μόνο για τους ελάχιστους εναπομείναντες πραγματικά πιστούς). Αυτό που συμβαίνει κατά βάση είναι να αποδομείται η ουσιαστική σημασία μιας γιορτής-περιόδου με τα πρωτεύοντα θρησκευτικά η δευτερεύοντα "πιο κοσμικά" μηνύματά της και να μετατρέπεται σε ένα ετήσιο "οδοιπορικό" - συμμάζωξης των απανταχού ξενιτεμένων ή πάσης φύσεως χαμένων στους 5 ανέμους, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και προδιαγεγραμμένες, μηχανικές σχεδόν ταυτόχρονες επαναλήψεις. (Αυτό συμβαίνει και με τα Χριστούγεννα, αλλά τα Χριστούγεννα από τη φύση τους δεν φέρουν το μυστικιστικό ύφος του Πάσχα, οπότε οποιαδήποτε "επιπεδοποίηση" καθίσταται πιο λογική). Αν το Πάσχα θεαθεί από μία περισσότερο μυστικιστική σκοπιά, λοιπόν, μακριά από θρησκευτικούς χιλιοειπωμένους ήχους και ειδωμένες εικόνες της εκκλησίας της γειτονιάς και του "Ιησού από τη Ναζαρέτ", τότε μπορεί ίσως ν' αγγίξει περισσότερο όσους έχουν μέσα τους μία εσωτερική ανάγκη για μία περισσότερη εσωστρέφεια, ηρεμία και κατάνυξη, μία ευκαιρία για δραπέυση από το άγχος της δουλειάς και της πόλης κάτι που πιστεύω ότι οι περισσότεροι την έχουν. Ακόμα και αν το ετήσιο ραντεβού με πρόσωπα και καταστάσεις του Πάσχα μας λείπει, ίσως όποιος τολμήσει την πιο εναλλακτική επιλογή και βρεθεί σε μία μισοσκότεινη παμπάλαιη εκκλησία, φωτισμένη μόνο από λίγα κεράκια και υπό τους ατμοσφαιρικούς ήχους ενός ορθόδοξου χαμηλόφωνου τροπάριου, δεν χρειάζεται να δηλώνει χριστιανός για να νιώσει γαλήνη και να νιώσει ένα διαφεροτικό είδος πληρότητας. Επιλογή, ιδεατά συνδιαζόμενη μ' ένα περίπατο στο ανοιξιάτικο δάσος, κι ένα καλό φίλο ή ένα βιβλίο, μπορεί να οδηγήσει σε μία σωματική και ψυχική απελευθέρωση που στις εποχές που περνούμε, χρειάζεται. Τα μηνύματα της γιορτής είτε είσαι πιστός είτε όχι, ευτυχώς υπάρχουν και όλοι τα ξέρουμε. Και αν θέλετε, είτε να ενστερνιζόμαστε είτε όχι, είναι καλό που υπάρχουν... Μένει ίσως να τα βάλουμε λίγο περισσότερο στο μυαλό μας έστω για ένα Πάσχα κάθε 10 χρόνια και να σκεφτούμε λίγο λιγότερο κατσίκια, μαγειρίτσες, τσάμικα και εμποροπανυγήρια με λαμπάδες και αυγά. Καλό Πάσχα σε όλους.

14/4/2014

THE MOST CRUCIAL EUROPEAN ELECTIONS

2014...2 months before the European Election. Extreme Right increases electoral power throughout Europe. Euroscepticism in Britain is bigger than ever. Scotland may become independent. Unofficial referendums or tensions in Catalonia, Flanders, Veneto and Sardinia show support for independence from their parent country. More than ever. Kosovo is recognized as independent. Crimea may be incorporated to Russia. Borders continue to change or are prompt to change. If war do not take place in Ukraine is only because of the power of the lethal weapons or the power of the belligerents. Observing these phenomena, we ask ourselves: where is trust between states and people of the same country? Why an increasing percentage of the European citizens prefers anti-democratic solutions instead of democratic ones? Why europeanisation - though the undeniable benefits that brought and can bring - cannot grab the fruits that the pioneers of late 40s did sow, leading to a real integration? Unfortunately in Europe of today, the economic predominance in the expense of social, created a crisis, smaller or bigger, throughout our continent. More and more citizens see themselves living in austerity or in a worse situation than before (except perhaps in the former communist countries). How sure we are anymore that the calls for democratic values are not only nominally essential, just for creating the proper environment for the exercise of free economic interactions from which only specific "usual suspects" benefit ? It is said that these Elections are crucial for the future of Europe. For us, the supporters of the European idea, we hope to the emergence of a creative Euroscepticism in the EU in favour of Deepening, in which these crucial questions and many other similar will be taken into account, delivering finally positive answers and practical results.

30/3/2014

ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ?

Όταν ο Sputnik εκτοξέυτηκε το 1957 έφερε ένα τεράστιο πρόβλημα ισορροπίας ισχύος μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ. Το πρόβλημα που δημιουργήθηκε για τις ΗΠΑ ήταν ότι πλέον η Σοβιετική Ένωση θα μπορούσε να κατασκοπεύει κάθε σπιθαμή του αμερικάνικου εδάφους από το Διάστημα. 57 χρόνια μετά. Τι παιχνίδια παίζονται και οι πανισχυρες διαστημικές δυνάμεις που έχουν εκτοξεύσει ντουζίνες στρατιωτικών δορυφόρων δεν μπορούν να μας πουν πως χάθηκε το αεροσκάφος ? Θέλουν να πιστέψουμε ότι κανένας άνθρωπος, ραντάρ, δέκτης μηχανικών σημάτων και δορυφόρος δεν είδαν τίποτα, δεν έλαβαν κανένα σήμα? Σε λίγο θα μας πουν ότι κατέπεσε σε αχαρτογράφητη περιοχή...και το απήγαγαν εξωγήινοι...μόνο αυτά δεν ακούσαμε ακόμα! Την ίδια στιγμή ξοδεύονται εκατομμύρια ευρώ για το περίφημο Copernicus, το ευρωπαϊκό δορυφορικό σύστημα που θα επιλύει μεταξύ άλλων και προβλήματα emergency μετά από κάποιο δυστύχημα. Φυσικά και υπάρχει αυτή η τεχνολογική δυνατότητα...Αυτό που συνέβη με το μαλαισιανό αεροσκάφος μας καταδυκνύει περίτρανα ότι τα ευαίσθητα δεδομένα ακόμα και όταν πρόκειται για 239 ανθρώπινες ζωές δεν θα δίνονται ποτέ στη δημοσιότητα, παρά τα ευχολόγια και τις υποτειθέμενες καλές προθέσεις στα διεθνή fora. Γιατί κρύβονται παιχνίδια και μυστικά υψίστης ασφαλείας που ως γνωστόν υπερβαίνουν την αξία της ζωής. Πραγματικά ντροπή τόσο στις μαλαισιανές αρχές (μία χώρα που ξέρουμε ότι στο παρελθόν είχε σχέσεις με την Αλ Κάιντα), όσο και σε όσους μας αποστερούν από την αλήθεια και θέλουν να πιστεύουμε ότι επί μία βδομάδα δεν μπορούν να βρουν ένα τεράστιο αεροσκάφος. Aντίστοιχο όμως το αίσχος και με το άλλο πολύνεκρο συμβάν: Ο Τιτανικός προσέκρουσε σε ύφαλο και βυθίστηκε το 1912. 102 χρόνια μετά πλοία ΑΚΟΜΑ προσπίπτουν σε υφάλους και βυθίζονται...την ίδια στιγμή υπάρχουν δορυφόροι, ναυτικοί χάρτες με λεπτομέρεια μέτρου, σόναρς, ηχητικά σήματα, GPS και τα τελειότερα συστήματα ναυσιπλοΐας. 
Είναι τόσο αδιανόητα όλα αυτά που αρχίζω να πιστεύω ότι το κορεάτικο πλοίο είτε εμβολίστηκε από γαλέρα του Captain Hook ή ότι χτύπησε στα υποβρύχια συντρίμμια του μαλαισιανού Boeing. Για μερικούς "καπεταναίους" ο Ποσειδώνας πρέπει να λογοδοτήσει...

18/4/2014

ΘΕΛΕΤΕ ΠΑΡΑΛΙΑ? 15 ΕΥΡΩ....

Αν για κάτι έμεινε να είμαστε περήφανοι γι' αυτό το ρηματοδοτόπο - εκτός από την καραμέλα της αρχαιότητας - είναι η αναμφισβήτητη φυσική ομορφιά της. Λίγο λόγω της κρίσης, λίγο λόγω του πληγωμένου πατριωτισμού, λίγο λόγο το ότι είμαστε τύποι των ταξιδιών, των εκδρομών, της καλοπέρασης και τα συναφή, συνηθίζουμε να λέμε "η Ελλάδα είναι η ομορφότερη χώρα του κόσμου, σαν την Ελλάδα δεν έχει πουθενά, η Ελλάδα είναι παράδεισος για διακοπές κλπ". Δικαίως, γιατί η χώρα μας έχει την τύχη ή την ευλογία αν θέλετε να βρίσκεται σ' ένα ιδεατό γεωγραφικά σημείο, εύκολα προσβάσιμη, με υπέροχο κλίμα, άπλετη θάλασσα, άπειρα νησιά, σμιλεμένα ακρογιάλια και μία πανδαισία διαφορετικών τοπίων από ορεινά (ως αμιγώς ορεινή χώρα) μέχρι "τροπικά", κληρονομιά με χαρακτηριστικά που δεν συναντάς τόσα πολλά και τόσα διαφορετικά, εύκολα σε άλλες χώρες. Ακόμα και αν αφήσουμε οποιαδήποτε υπερβολή σύγκρισης στον υπερθετικό βαθμό, πράγματι η χώρα μας μπορεί να υπερηφανεύεται ότι αποτελεί ιδανικό τουριστικό προορισμό, λαμβάνοντας υπόψη όλο το πακέτο: ομορφιά-σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος, υπηρεσίες, διασκέδαση και τιμή. Η διαφορά δε που έχει στο πακέτο αυτό συγκριτικά με τις γειτονικές χώρες, όπως Κροατία και Τουρκία, είναι τόσο μεγάλη, που κατά τη γνώμη μου δικαιολογείται μία ενδεχόμενη αυξημένη τιμή για τα καταλύμματα και τις υπηρεσίες μας. Ωραία όλα αυτά....Πριν από λίγο καιρό, συζητώντας με ένα φίλο, χρονικά μετά από το χιλιοπροβαλόμενο από τα ΜΜΕ "κατόρθωμα" της εξόδου της χώρας στις αγορές (παρά το 50% ανεργίας, την απομύζηση της περιουσίας του λαού και τη μηδαμινή ανάπτυξη), πρόβαλα το επιχείρημα ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να ποντάρει στον τουρισμό ως μοχλό ανάπτυξης, γιατί αυτό αποτελεί για μας το συγκριτικό μας πλεονέκτημα, έστω και τώρα που υποτίθεται κάνουμε νέα αρχή. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να φανταστώ (που να το ξερα ο καψερός) το νέο εγκληματικό φρούτο που μας ετοιμάζει η κυβέρνηση....Μία κυβέρνηση του δικομματισμού που επί 40 συναπτά έτη έχει επιτρέψει το κτίσιμο αυθαιρέτων με αδιανόητες καταπατήσεις, που προκειμένου να βρει ευκαιριακά χρήματα (κατά τη λογική "μαζεύω όσα μπορώ περισσότερα, γρηγορότερα, απ' όπου μπορώ πιο εύκολα"), νομιμοποιεί κάθε τύπου τέτοια κατοικία με συνοπτικές διαδικασίες, μία κυβέρνηση που αφού κλέει με κροκοδείλια δάκρυα κάθε φορά που ένα δάσος καίγεται (και συντελεί σ' αυτό το έγκλημα του φυσικού πλούτου), αφήνει ανεξέλεγκτο το τσιμέντο μέσα σ' αυτά, η κυβέρνηση της "Περαίωσης" και των ευφάνταστων ληστρικών επιδρομών. Η κυβέρνηση που θέλει να πουλήσει τα πάντα, τώρα αποφασίζει (και θα "περάσει" με το έτσι θέλω) το νέο νομοσχέδιο για την διαχείρηση του αιγιαλού. Το νομοσχέδιο αυτό, πέρα από τις εμφανείς περιβαλλοντικές συνέπειες, μπορεί να οδηγήσει σε ολοκληρωτική καταστροφή όλων των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας, της εκπληκτικής παράκτιας φυσικής ομορφιάς της με τις μπλε σημαίες, αυτής για την οποία έρχονται οι τουρίστες απ' όλο τον κόσμο, αυτή που έχουμε ως τώρα την τύχη να απολαμβάνουμε και περηφανευόμαστε στα δελτία ειδήσεων όταν μία ξένη πηγή τη μνημονεύει. Φανταστείτε για παράδειγμα τις δαντελωτές ακρογραμμές των Ιόνιων Νήσων με ξενοδοχειακές μονάδες all inclusive και πείτε μου αν αυτό οδηγήσει σε ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας ή στην υποστήριξη της νεοδημοκρατικοπασοκικής ελίτ. Το νέο χτύπημα της κυβέρνησης είναι από τα πλέον χειρότερα, γιατί δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά "ψυχολογικό"....αδιανόητο να φανταστώ τι αλλοιώσεις θα υποστεί το φυσικό τοπίο της χώρας μας, τι μετατροπές, τι καταστροφές...Και αν είναι απλά να βρει ο τουρίστας ξενοδοχειακό κατάλυμμα 5 αστέρων στο κύμα, γιατί ακριβώς να έρθει στην Ελλάδα και να μην πάει κάπου αλλού με καλύτερες τιμές? Γιατί ο ανταγωνισμός θα περάσει από τα χέρια της χώρας στα χέρια του ξενοδόχου. Και τι θα απογίνουν οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που μέχρι τώρα βασίζονται στην ομορφιά του τοπίου και όχι στα κομφόρ που παρέχουν? Σαν να βλέπω μπροστά μου τις εικόνες διαπληκτισμού τοπικών παραγόντων με την αστυνομία που φρουρεί το στήσιμο της μεταλλικής υπερκατασκευής, μπροστά στα μάτια των αποσβολομένων τουριστών... Αυτή είναι η νέα Ελλάδα που οραματίζεται η κυβέρνηση. Αυτό το όραμα έχει για την ανάπτυξη... Έτσι να πάμε και μετά από λίγα χρόνια για να ψάχνουμε τουρίστα, θα επαναφέρουμε περικλήδες, τσολιαδάκια, χιτώνες, χλαμύδες, μαίανδρους και συρτάκια. Μπορεί και να σπάμε και πιάτα, ποιος ξέρει..

THE GREEK REVOLUTION AND ITS HERITAGE

In 25 March 1821, the Greek Revolution against the Ottoman Empire broke out. This revolution will lead finally, 9 years later to the establishment of a Greek independent state with Nafplio as capital.
It was the first successful revolution of a Balkan state leading to independency. Others will follow in the 19th century (Serbs, Bulgarian, and Romanian) taking advantage by the decadence of the Ottoman Empire and the nationalistic spirit that favoured the emergence of Nation-States. The Greek revolution created significant disturbances in the order of the Holy Alliance (the alliance of the Austria, Prussia and Russia) which was fighting any effort to change the status quo in Europe after the Napoleonic Wars. Henceforth, the Great European Powers will witness the weaknesses of the Ottoman Empire and realise that it was of their own benefit to see this empire collapsing in favour of the new and weak buffer state of Greece.
The Greek revolution was of course organized militarily by local warlords who had influence on their own military bands and had already experience in battlegrounds. The army who fought the Turks was not of course regular, but rather guerrillas (klephts). The struggle was supported financially and ideologically by the Greek Diaspora and by Phanariotes (a class of Greek educated merchants who gradually emerged in the Ottoman administration, acquiring great influence). Against the revolution were the Church and many of the local chiefs (kodjabashis) who both enjoyed great privileges by the Ottomans. Important personalities of the Greek Enlightment, like Rigas Feraios and Adamantios Korais, inspired by French Revolution ideas, prepared the mental basis of this revolution.
In the first years of the revolution the Greeks succeeded the liberation of Peloponnese, Athens, Roumeli (Central-South Greece) and of some islands who possessed navy (Hydra, Spetses, Psara, Myconos). Great battles took place in which Greeks heroes (T. Kolokotronis, O. Androutsos, M. Botsaris etc) -thought outnumbered- defeated thoroughly regular and well trained armies of a whole Empire (Dervenakia 1822, Gravia Inn 1821 etc.) However, the civil war between the want to-be politicians of the new "state" and the military leaders as well as the kodjabashis' financial demands, caused serious internal problems of coordination and organisation leading to successive military defeats. With the simultaneous intervention of Egyptian powers under Ibrahim in Peloponnese and the Turkish of Kutahi in Rumeli in 1825-1826, the revolution collapsed.
Two great events played a tremendous impact in the liberation of Greece by the Great Powers: the massacre of Chios by the Turkish navy in 1822, slaughtering innocent people for retaliation and the Siege of Missolonghi in 1825-1826, where the heroism of the inhabitants and the sacrifice of their lives for freedom became famous all over Europe, reinforcing the sentiment for Philhellenism (admiration for Greece and Greek culture) between European citizens. Important intellectuals like Lord Byron gave their life for helping the revolutionaries and the Greek struggle.
The heroism of the Greek revolutionaries who make the struggle known to whole world, the Philhellenism and the Great Powers' (mostly England, France and Russia) interests were the three elements that changed the situation in favour of Greece, making these three powers to intervene militarily finally and defeat the Ottomans in the naval battle of Navarino in 1827, rendering independency to Greece. Albeit enemies of the revolution at the beginning, they finally became ardent supporters.
The "friendship" of the Great Powers was only nominal of course as soon after 1830, the newly founded state will find itself more dependent than ever, gaining only a quasi-independence in reality….The three main powers will play a significant role in all Greek matters for many decades, a heritage that will follow the historical route of our state until even today, leading to disasters and weaknesses.
Today we celebrate our National Day, the Day when the Revolution started leading to our independency, we honour the heroes - both Greek and foreigners - who fought or died against tyranny, for an idea or a dream, the right of all people to live free, safe and independent.

25/3/2014

ΟΙ ΠΑΡΕΞΗΓΗΜΕΝΟΙ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΟΙ

Τις Παρασκευές της Σαρακοστής, στις ορθόδοξες εκκλησίες ψάλλεται η Ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου, σε 5 μέρη, μία για κάθε Παρασκευή. Πρόκειται για το πιο γνωστό και ίσως μεγαλόπνοο έργο της βυζαντινής υμνογραφίας προς τιμήν της Παρθένου Μαρίας που θεωρούνταν η προστάτρια της Πόλης. Το έργο γράφτηκε το 626, μετά την σωτηρία της Πόλης από την στενή πολιορκία των Αβάρων (και όχι των Αράβων), μία νίκηπου αποδόθηκε σε θαύμα της Παναγίας. Στην αυτοκρατορία η λατρεία της Μαρίας ήταν ιδιαίτερα εμφατική ως γνωστόν καθ όλη τη διάρκεια του χιλιετούς βίου της. Αυτά όσον αφορά της παρασκευιάτικες καμπάνες. Προηγουμένως, την Κυριακή που μας πέρασε η χώρα μας "γιόρταζε" την Κυριακή της Ορθοδοξίας. Επέτειος και πάλι εμπνευσμένη από τη βυζαντινή ιστορία και συγκεκριμένα από την σκοτεινή περίοδο της εμφύλιας διαμάχης εικονόφιλων-εικονομάχων. Η Εκκλησία λοιπόν γιορτάζει τη "νίκη των εικόνων", δηλαδή των εικονόφιλων και την οριστική αναστήλωσή τους το 843 (γι'αυτό ίσως και οι ναοί σήμερα είναι γεμάτοι εικόνες). Στην πραγματικότητα όμως δεν υπάρχει κανένας λόγος γι' αυτόν τον εορτασμό και πολλοί λίγοι "πιστοί" που επισκέπτονται τους ναούς για την κυριακάτικη λειτουργία ξέρουν πραγματικά τι έγινε (ή νοιάζονται να μάθουν, κατά το "πίστευε και μη ερεύνα")...Οι εικονομάχοι αυτοκράτορες επιθυμούσαν την κατάργηση της λατρείας των εικόνων που είχε πάρει χαρακτήρα δεισιδαιμονικό: κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής ήταν συνηφασμένο με τις εικόνες των αγίων. Στην πραγματικότητα δεν λατρεύονταν το χριστιανικό πνεύμα, αλλά η εικόνα του αγίου, ακόμα και το ίδιο το ξύλο...Προβληματική κατάσταση, αν σκεφτεί κανείς ότι η Εκκλησία είχε μία τεράστια δύναμη τα χρόνια εκείνα και ότι μέσα από την αλόγιστη λατρεία των εικόνων, οι άντρες γινόντουσαν μοναχοί, στερώντας το κράτος από στρατιώτες, δημόσιους υπαλλήλους και γεωργούς. Η Εκκλησία είχε τεράστια περιουσία, δεν πλήρωνε φόρους και ήθελε να γίνει κράτος εν κράτει...ένα μικρό Βατικανό της Ανατολής, με ένα μοναστικό τάγμα πανίσχυρο, χειραγωγώντας με αυτό τον τρόπο τις μάζες. Οι εικονομάχοι αυτοκράτορες, δηλαδή ο Λέων Γ και ο Κων/νος Ε' αλλά και ο Νικηφόρος αργότερα, ήταν από τους σημαντικότερους μονάρχες του Βυζαντίου με τεράστιες στρατιωτικές επιτυχίες κατά των Αράβων και των Βουλγάρων και πολύ σημαντικές χριστιανικού ύφους εσωτερικές μεταρρυθμίσεις και εννοείται πως ήταν Χριστιανοί. Πολέμησαν τις εικόνες, αλλά όχι το Χριστό, θέλησαν να επιβάλουν ισότιμη φορολογία στην Εκκλησία και να περιορίσουν το τάγμα των μοναχών. Η Εκκλησία θα συνεχίσει να διατηρεί τεράστια εξουσία μετά τη νίκη της το 843 και θα συνδράμει σε μεγάλο βαθμό - με την αλύγιστη στάση της σε όλους τους τομείς - στην σταδιακή κατάρρευση της αυτοκρατορίας.... Δυστυχώς, για δικούς της λόγους που όλοι φανταζόμαστε, η ελληνική Εκκλησία πάνω από 1000 χρόνια μετά θεωρεί τη μέρα αυτή σημαντική, λες και αν δεν υπήρχαν στους ναούς μας "άγιοι με φωτοστέφανα και σπαθιά" (τεράστια αντίθεση) θα κινδύνευαν ή θα σκανδαλίζονταν οι "πιστοί"... Η πίστη δεν έχει ανάγκες από κορώνες και φαμφάρες, είναι εσωτερική και όταν την εκφράζεις έτσι δεν συνάδει με το πνεύμα της διδασκαλίας του Χριστού. Όμως αυτή η ρημάδα η πολιτική δεν αφήνει κανέναν χωρίς να του μπολιάσει το μικρόβιο...Και η Εκκλησία, όπως πάντα πρώτη και καλύτερη. Αυτά λοιπόν με μία ιστορική αναδρομή, απλά για να υπάρχει μία ιδέα του τι έχει παιχτεί με όλα αυτά που πιθανόν να αντιληφθήκατε στα ΜΜΕ ή σε μία βόλτα...Και όλα αυτά, ενώ εμείς στις Βρυξέλλες κατά τ' αλλα θα "γιορτάσουμε" σε λίγες μέρες με μπυροκατανύξεις σε ιρλανδικές pubs- γοτθικού ναού τύπου, τον καθολικό "άγιο" Saint Patrick. Τι σου είναι αυτή η διαφορετική θρησκευτικό-ιστορική κουλτούρα ρε παιδάκι μου...

14/3/2014

ΡΩΣΙΑ - ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

Το πρόβλημα με την Κριμαία είναι ότι έχει...μπόλικους Ρώσους και ότι τα καλά παιδιά είναι οι Ουκρανοί. Το καλό με το Κόσοβο είναι ότι είχε πολλούς Αλβανούς και ότι τα κακά παιδιά ήταν οι Σέρβοι. Άρα δεν αναγνωρίζουμε το πρώτο δημοψήφισμα, αναγνωρίζουμε όμως το δεύτερο. (Ιστορικά στο μεταξύ, η Κριμαία είναι πολύ περισσότερο ρωσική απ' ό,τι το Κόσοβο αλβανικό, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα)... Ο Πούτιν κατηγορείται λοιπόν για φασιστικές συμπεριφορές, αυταρχισμό, εγκλήματα κλπ...Και δικαίως. Δικαιολογεί και με το παραπάνω ενδεχομένως αυτές τις κατηγορίες. (Άλλωστε «τι θα ήμασταν χωρίς βαρβάρους»)? Το κρίμα του όμως δυστυχώς δεν είναι όλα αυτά. Είναι ότι δεν είναι σαν τον Τούτζμαν που ήταν αρεστός στη Δύση, παρά τα εγκλήματα των Κροατών κατά των Σέρβων το 1995, στην Κράινα. Απλά η ισχύς του και η ενεργειακή ημιεξάρτηση της κεντρικής Ευρώπης τον σώζει από το να καταντήσει έρμαιο σαν τον Μιλόσεβιτς και τον Κάρατζιτς...
Αυτό που δεν μπορεί να καταλάβει ο μέσος Ευρωπαίος και Αμερικάνος είναι ότι η Ρωσία δεν είναι ένα ... «ordinary» κράτος. Το να εισέρχεσαι στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας, μιας πάλαι ποτέ έστω υπερδύναμης, της μεγαλύτερης χώρας του κόσμου και να θέλεις να της το αποσπάσεις δεν μπορεί να γίνει χωρίς αντίδραση....Και αυτό γιατί η Ουκρανία είχε τεράστια γεωπολιτική αξία για το Κρεμλίνο (ειδικά η Κριμαία) ιστορικά και όποιος δεν το ξέρει ας ρωτήσει τους Τούρκους....Δεν είναι σαν τις βαλτικές δημοκρατίες που ήταν "ελεύθερα πουλιά" για τη Ρωσία, σαν τη Σλοβενία για το Γιουγκοσλαβικό Στρατό. Κι αυτό που δεν μπορεί να «χωνέψει» ο μέσος Ευρωπαίος και Αμερικάνος είναι ότι υπάρχει δυνατότητα να είσαι δυνατός από μόνος σου, διατηρώντας ένα μαζοχιστικό έστω δικαίωμα να αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου μακριά από τον δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό, σκόπιμα, όπως ανέκαθεν...Να έχεις το δικαίωμα να επιλέγεις πάντα μία δημοκρατία κατ’ επίφαση, το να είναι ο φτωχός συγγενής της Ευρώπης, ένας γίγαντας από λίπος και όχι μυς, με υποδώριους «φασιστικίζοντες» ιστούς... δηλαδή ρε παιδάκι μου εκτός του «επιτυχημένου» δυτικού μηχανισμού. Να σαι όλα αυτά και να «κάνεις το παιχνίδι» στο εγγύς περιβάλλον σου...να παίζεις μπάλα στην έδρα σου...και το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα να έχεις εκατοντάδες εκατομμύρια λαού εντός και εκτός συνόρων που σε υποστηρίζει...
Και ενώ οι χώρες της ΕΕ είχαν ευτυχώς την τύχη να ενταχθούν στη δυτική πλευρά του παραπετάσματος (αποφεύγοντας επάρατους σταλινισμούς και φασιστοκομμουνισμούς), δεν μπορούν να απαιτούν ομογενοποίηση απανταχόθεν, ούτε να πετυχαίνει επ' άπειρον η συνταγή νεοφιλελευθερισμός-δημοκρατία δυτικού τύπου-ΕΕ-ΝΑΤΟ και όποιος δεν γουστάρει πόλεμος. Ένας δυτικός κόσμος χωροφύλακας που δυστυχώς κατάντησε να σπέρνει εκτός από ελπίδες και κρίση από δω και απο κει, δεν μπορεί να είναι απαραίτητα αποδεκτός από οποιονδήποτε (ψευτό)περήφανο Ανατολίτη που έχει μεγαλώσει με διαφορετική θρησκεία από τον καθολικισμό-προτεσταντισμό, διαφορετική γλώσσα από τη λατινική-αγγλοσαξωνική, με διαφορετική ιστορία και διαφορετικά εγκλήματα -αν θες- (αποικιοκρατίες, σταυροφορίες), με διαφορετικό οικονομικό μοντέλο από αυτό των Σμιθ και Κέινζ και διαφορετικό πολιτισμό και τέχνη. Ούτε να εφαρμόζεις μεσσιανιστικές λογικές και αφορισμούς...
Ο δυτικός μηχανισμός χρειάζεται περισσότερο εμβάθυνση πια, παρά επέκταση....Τα 15 μέλη έγιναν 28....ώρα να γινει η δουλειά ότι αυτοί οι 28 να πλησιάσουν μεταξύ τους, να δούμε τα προβλήματα και τα λάθη μας....Γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε σύσκεψη στις Βρυξέλλες χωρίς η αστυνομία να κλείνει ολόκληρες εκτάσεις? Εκεί είναι το θέμα, παρά να προσπαθούμε να κάνουμε ότι μπορούμε περισσότερο για να πληγεί η προαιώνια φοβία μας, η Ρωσία. Και σαν από κόμπλεξ έλλειψης εμπιστοσύνης μεταξύ μας, να μην μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε και να ζητάμε τη βοήθεια της "θείας Αμερικής"...
Σωστή εμβάθυνση με μηχανισμούς κοντά στο λαό...Και τότε και η ίδια η σαθρή Ρωσία, μπορεί να θέλει να γίνει και λίγο πιο φιλοευρωπαΪκή....Ποτέ δεν ξέρεις, οι λαοί ξέρουν και βλέπουν...Αντιθέτως, μεθοδευμένες κινήσεις απομόνωσης ενός ούτως ή άλλως «εσωστρεφούς» παιδιού γίνονται από το 1990 μέχρι σήμερα. Αυτή η πολιτική οδήγησε σήμερα εδώ...
Και όλη αυτη η πολιτική θα οδηγήσει σε ένα αποτέλεσμα που θα είναι πάλι ήττα για όλους. Για τους Ουκρανούς γιατί το κράτος τους γίνεται πιόνι πολιτικών παιχνιδιών και μπορεί να διαμελιστεί, ενώ θρηνούν ήδη πολλά θύματα, για τους Ρώσους που ό,τι κι αν κερδίσουν (αν το κερδίσουν), αυτό που ενδεχομένως τους άξιζε εξ αρχής, θα το πάρουν με τεράστιο κόστος, για τους Ευρωπαίους που γι άλλη μια φορά αποδεικνύουν ότι δεν μπορούν να παίξουν μπάλα διπλωματικά, με την κάκιστη ιδέα να προσεταιριστεί μ’ αυτό τον τρόπο, χρόνο και όρους την Ουκρανία (επιθυμία που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου) και για τους Αμερικάνους που βλέπουν ότι τα χρόνια του Γκορμπατσόφ και του Γέλτσιν με τις πίτσες Hut έχουν περάσει ανεπιστρεπτί....
Ας ελπίσουμε ότι ό,τι και αν γίνει, να μην γίνει πρωτίστως πόλεμος. Από κει και πέρα, μακάρι σ’ αυτή την ιστορική στιγμή να συμβεί ό,τι πιο δίκαιο και σωστό για όλο τον κόσμο εντός και εκτός Ουκρανίας.

17/3/2014

ΟΤΑΝ ΚΟΙΤΑΣ ΑΠΟ ΨΗΛΑ

Πετώ. Φαντάζομαι έναν πίνακα. Πως θα ήταν λέει αν διαφορετικά στυλ ζωγραφικής αποτυπώνονταν σε έναν τεράστιο καμβά? Απολαμβάνω τις εικόνες από τo παράθυρο του αεροπλάνου: πόσο όμορφος,αρμονικός και ισορροπημενος είναι τάχα ο πλανήτης μας...Καθώς η κλίμακα αλλάζει, όλα φαίνονται πιο προσιτά. Πλατιές πράσινες σκούρες εξπρεσσιονιστικές πινελιές, οι ολόσωμες συστάδες δέντρων, αισθάνεσαι τη δροσιά τους, ένα αρχέγονο ένστικτο ένωσης με την προαιώνια φύση σου ξυπνά. Πολύχρωμα τετράγωνα καλλιεργήσιμης γης, θυμίζουν την διαχρονικη πάλη του ανθρώπου για επιβίωση. Βλέπεις οικήματα, πολιτισμό και σκέφτεσαι ειρήνη,συνεργασία, ανάπτυξη...Κυβιστικό σκηνικό. Σε αποσπούν τα ποτάμια, υδάτινες γραμμούλες που οδηγούν το μάτι στο αχανές, δίνοντας ένα τόνο παιχνιδίσματος στους τακτικούς γεωμετρικους σχηματισμούς. Τα βουνά, λευκά τρίγωνα με τεθλασμένες αράδες και με κόγχες σαν να θέλουν να σε φτάσουν. Σμηλεμένη γεωλογία, αλλοίωση της πεδινής ισορροπιας, άγρια ομορφιά...Προσθέσαμε μια αφηρημένη έκφραση, μια δοση μοντέρνας τέχνης. Και ξαφνικά η αεικίνητη κυρίαρχη θάλασσα ξεπροβάλλει, υποβάλλοντας το τοπίο. Έχεις ήδη ξεχάσει τις χρωματικές αντιθέσεις και τη σταθερότητα της γης και κυριεύεσαι από το απεραντο μπλε. Η θάλασσα αφριζει, σε κοιτάζει κατάματα, απειλητικά,στο μυαλό σου έρχεται ο συνοδοιπόρος της, ο άνεμος. Δεν τον βλέπεις. Μόνο τον ακούς και τον αισθάνεσαι.Τα στοιχεία της φύσης, ο καιρός, όλα όσα δεν μπορείς να τιθασεύσεις. Ιμπρεσιονιστικός τόνος καθώς τα χρώματα του ουρανού σκουραίνουν. Τα σύννεφα μικρά, άπειρα, χαμένα από δω κι από κει στον ορίζοντα, όλο και πληθαίνουν. Πανδαισία μορφών...Βαμβάκια, σου θυμίζουν τις ψεύτικες νιφαδες του χριστουγεννιατικου δέντρου και φυτείες στους αγρούς. Μια στάλα συμβολισμού στο έργο μας. Πιο πάνω εκτείνεται ο γαλάζιος ουρανός, κενό, ακατανόητες κλίμακες. Και τότε ίσως σκεφτείς έναν θεό η ο,τι αντιλαμβάνεσαι έτσι. Το ψηφιδωτό έχει σχηματιστεί και του λες...μακάρι να υπήρχες θεέ και να έκανες κάτι ωστε τίποτα να μην αμαυρωσει αυτό το έργο τέχνης. Καμια χακί μουντζουρα, κανένα γκρι κοφτερό μαχαιρι, καμία φωτιά των ανθρώπων δίπλα μας, μπροστά μας και μακριά μας.

16/4/2014