Ήταν το έτος 2000. Δεύτερη φορά
στην Αθήνα μετά από 11 χρόνια και βρίσκομαι κάπου στα Εξάρχεια για τσιπουράκι
με μία παρέα Αθηναίων. Θυμάμαι λίγες μέρες πριν μπήκα για πρώτη φορά στη ζωή
μου σε μετρό και ήμουν ενθουσιασμένος με το νέο αυτό ταχύτατο και εύκολο τρόπο
μετάβασης. Ήδη η πόλη είχε αρχίσει να ανασαίνει και οι συζητήσεις για το νέφος
της άρχισαν να εξαφανίζονται. Συζητώ με μία κοπέλα που έμενε στο Ελληνικό.
"Πρέπει να γίνει επέκταση του μετρό στο Ελληνικό...υπάρχει πολύς κόσμος
που δουλεύει στο κέντρο". "Η Αθήνα έπρεπε να έχει μετρό και καλώς το
απέκτησε, τώρα όμως είναι η σειρά της Θεσσαλονίκης που είναι η δεύτερη πόλη και
έχει κυκλοφοριακό πρόβλημα επίσης, της απάντησα" Φυσικά η συζήτηση δεν
είχε κανένα αποτέλεσμα. Το Ελληνικό απέχει από το κέντρο της πόλης της Αθήνας
11 χλμ., η Καλαμαριά 7, μη περπατήσιμες αποστάσεις σε κάθε περίπτωση.Το
Ελληνικό έχει πληθυσμό 20000 και η Καλαμαριά πάνω από 130000. Οι σημαντικότεροι
δήμοι της Αθήνας που έχουν πληθυσμό υποτριπλάσιο τουλάχιστον από αυτό του δήμου
της Θεσσαλονίκης διαθέτουν 4 μέσα μετάβασης στο κέντρο: λεωφορείο, τρόλει,
τραμ, μετρό. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης και οι σημαντικότεροι δήμοι του πολεοδομικού
συγκροτήματος, ένα: το λεωφορείο, που πήζει φυσικά σε κάθε δρομολόγιο. 13
χρόνια μετά: Από αύριο το μετρό της Αθήνας (η πρώτη γραμμή του έγινε το 1869,
δηλαδή μετρά ήδη 144 χρόνια πριν αυτό που ΘΑ γινει στη Θεσσ/νίκη) επεκτείνεται
και στο Ελληνικό και σε δύο χρόνια ακόμα πιο κάτω, ενώ της Θεσσαλονίκης, που θα
έχει μόνο μία γραμμή, έχει σταματήσει με άγνωστο μέλλον. Φαντάζομαι ότι πρέπει
να ταξιδέψουμε σε μία τριτοκοσμική χώρα για να συναντήσουμε πόλη 1 και πλέον
εκατομμυρίων κατοίκων που να μην έχει παρά μόνο ένα μέσο μεταφοράς...Σε μία
άλλη τριτοκοσμική για να βρούμε το μίσο πληθυσμό της χώρας συγκεντρωμένο στην
πρωτεύουσα. Αλλά να πάμε και πιο μακριά τη βαλίτσα;
Από που ν`αρχίσει κανείς για να περιγράψει την τεράστια υποκρισία και αβλεψία; Το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, που δημιουργήθηκε στη λογική της αποκέντρωσης και των ευήκοων οραμάτων περί Θεσσαλονίκης - συμπρωτεύουσας,πρωτεύουσας των Βαλκανίων και μητροπολιτικού λιμανιού, κατέληξε βωμός βισματικών προσλήψεων, με ρόλο διακοσμητικό, γιατί καμία σοβαρή απόφαση που αφορά την πόλη δεν μπορεί να ληφθεί χωρίς την άδεια της Αθήνας (πχ ο καθαρισμός του Θερμαϊκού). Όχι μόνο κανένα μεγάλο εργο δεν έγινε προς όφελος της πόλης (με μόνη εξαίρεση την Εγνατία, που έγινε με φοβερή καθυστέρηση και μετά την αθηναϊκών συμφερόντων Γέφυρα Ρίο-Αντίρριο), παρά τις υποσχέσεις, αλλά δεν υπήρχε κανένα μέλημα για την οικονομικη, κοινωνική, πολιτιστική και τουριστική προώθησή της. Μιας πόλης που μόνο η ιστορική της αξία, η γεωπολιτική της σπουδαιότητα, οι υποδομές της, ο κοσμοπολιτισμός της, η προοδευτικότητά της(λίγοι γνωρίζουν ότι πριν τα χρόνια των λαμογιών, στη Θεσσ/νικη άνοιξε το πρώτο ραδιόφωνο, η πρώτη μη κρατική τηλεόραση, η πρώτη δορυφορική, έγινε η πρώτη ιδέα περι μετρό) με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου και τη Διεθνή Έκθεση, θα έπρεπε να είναι ευρωπαϊκή μητρόπολη και όχι βαλκανική επαρχιούπολη. Δεν δόθηκαν κίνητρα για επενδύσεις, δεν έγιναν ζωτικά έργα, την ίδια στιγμή που η Αθήνα αναλάμβανε διεθνή meetings, fora, τις σπουδαιότερες εκθέσεις, Ολυμπιακούς Αγώνες, μέχρι και...Eurovision.
Σ' ευχαριστούμε υδροκέφαλο
κράτος της Αθήνας που έχεις αγνοήσει παντελώς όλα αυτά τα χρόνια την "συμπρωτευουσά σου" αποστερώντας της από κάθε μεγάλο έργο και κάθε
μεγάλη διοργάνωση και που την κατέστησες χωριό. Σας ευχαριστούμε πολιτικοί της
Θεσσαλονίκης που τόσα χρόνια ξέρατε μόνο να τρώτε και να μιλάτε στον αέρα για
ανάπτυξη με Καραμανλήδες, Ψωμιάδηδες και Παπαγεωργόπουλους. Ας λουστούμε λοιπόν
τον καύσωνα σαν παστές σαρδέλες στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ μέχρι να πάμε στο κέντρο
για τη δουλειά και τον φραπέ μας.
