Πετώ. Φαντάζομαι έναν πίνακα. Πως θα ήταν λέει αν διαφορετικά στυλ ζωγραφικής αποτυπώνονταν σε έναν τεράστιο καμβά? Απολαμβάνω τις εικόνες από τo παράθυρο του αεροπλάνου: πόσο όμορφος,αρμονικός και ισορροπημενος είναι τάχα ο πλανήτης μας...Καθώς η κλίμακα αλλάζει, όλα φαίνονται πιο προσιτά. Πλατιές πράσινες σκούρες εξπρεσσιονιστικές πινελιές, οι ολόσωμες συστάδες δέντρων, αισθάνεσαι τη δροσιά τους, ένα αρχέγονο ένστικτο ένωσης με την προαιώνια φύση σου ξυπνά. Πολύχρωμα τετράγωνα καλλιεργήσιμης γης, θυμίζουν την διαχρονικη πάλη του ανθρώπου για επιβίωση. Βλέπεις οικήματα, πολιτισμό και σκέφτεσαι ειρήνη,συνεργασία, ανάπτυξη...Κυβιστικό σκηνικό. Σε αποσπούν τα ποτάμια, υδάτινες γραμμούλες που οδηγούν το μάτι στο αχανές, δίνοντας ένα τόνο παιχνιδίσματος στους τακτικούς γεωμετρικους σχηματισμούς. Τα βουνά, λευκά τρίγωνα με τεθλασμένες αράδες και με κόγχες σαν να θέλουν να σε φτάσουν. Σμηλεμένη γεωλογία, αλλοίωση της πεδινής ισορροπιας, άγρια ομορφιά...Προσθέσαμε μια αφηρημένη έκφραση, μια δοση μοντέρνας τέχνης. Και ξαφνικά η αεικίνητη κυρίαρχη θάλασσα ξεπροβάλλει, υποβάλλοντας το τοπίο. Έχεις ήδη ξεχάσει τις χρωματικές αντιθέσεις και τη σταθερότητα της γης και κυριεύεσαι από το απεραντο μπλε. Η θάλασσα αφριζει, σε κοιτάζει κατάματα, απειλητικά,στο μυαλό σου έρχεται ο συνοδοιπόρος της, ο άνεμος. Δεν τον βλέπεις. Μόνο τον ακούς και τον αισθάνεσαι.Τα στοιχεία της φύσης, ο καιρός, όλα όσα δεν μπορείς να τιθασεύσεις. Ιμπρεσιονιστικός τόνος καθώς τα χρώματα του ουρανού σκουραίνουν. Τα σύννεφα μικρά, άπειρα, χαμένα από δω κι από κει στον ορίζοντα, όλο και πληθαίνουν. Πανδαισία μορφών...Βαμβάκια, σου θυμίζουν τις ψεύτικες νιφαδες του χριστουγεννιατικου δέντρου και φυτείες στους αγρούς. Μια στάλα συμβολισμού στο έργο μας. Πιο πάνω εκτείνεται ο γαλάζιος ουρανός, κενό, ακατανόητες κλίμακες. Και τότε ίσως σκεφτείς έναν θεό η ο,τι αντιλαμβάνεσαι έτσι. Το ψηφιδωτό έχει σχηματιστεί και του λες...μακάρι να υπήρχες θεέ και να έκανες κάτι ωστε τίποτα να μην αμαυρωσει αυτό το έργο τέχνης. Καμια χακί μουντζουρα, κανένα γκρι κοφτερό μαχαιρι, καμία φωτιά των ανθρώπων δίπλα μας, μπροστά μας και μακριά μας.
16/4/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου